جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید معتقد است که همکاری‌های سابق آمریکا با نیروهای وابسته به ایران که برای شکست داعش صورت گرفته بود، به تقویت قدرت جمهوری اسلامی در منطقه منجر شده است.
جان بولتون، روز ۶ اوت (۱۶ مرداد) در مصاحبه ای با تلویزیون «روداو»، خبرگزاری نزدیک به حکومت اقلیم کردستان عراق گفت: « به باور من این بخشی از مشکل همسویی با نیروهای ایرانی، شبه‌نظامیان ایرانی ، شبه‌نظامیان عراقی و نیروهای ارتش ایران در تلاش برای نابودی خلیفه‌گری داعش بود.»
اقای بولتون نقطه آغاز این تلاش‌ها را در دوره اوباما دانست و افزود: « وقتی اوباما این کار را شروع کرد، ما ندانسته یا دستکم ناخواسته، دست ایران در منطقه را قوی کردیم و به نظر من این مساله اکنون گریبان ما را گرفته است.»
نیروهای بسیج مردمی عراق موسوم به «حشد الشعبی» از زمان تشکیل که همزمان با دوران جنگ باد اعش در عراق بود نسبت به ادغام کامل در نیروهای امنیتی عراقی از خود مقاومت نشان داده‌اند. واحدهایی از این نیرو که به ایران نزدیک هستند به مواردی نظیر آدم‌ربایی، کشتن معترضان درجریان تظاهرات ضد دولتی در عراق، و سرپیچی از عقب نشینی واحدها از مناطق شمالی عراق متهم شده‌اند.
در بخش دیگری از این مصاحبه آقای بولتون به حمایت تمام و کمال خود از ترور قاسم سلیمانی اشاره کرد و گفت: « من فکر می‌کنم که کار درستی بود و این ( احتمال) که گام‌های دیگری علیه سپاه پاسداران برداشته شود را رد نمی‌کنم.»
جان بولتون معتقد است که آمریکا باید سیاست فشار بر ایران را برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی دنبال کند: «به نظر من یک راه برای محقق شدن آن این است که ارتش و سپاه پاسداران متلاشی شوند. در این صورت بی‌ثباتی که اکنون در ایران حاکم است تشدید میشود زیرا که رژیم بسیار نامحبوب است.»
بولتون دراین مصاحبه گفت که گمان نمی‌کند که ترامپ واقعا به براندازی رژیم ایران علاقمند باشد. از نظر او اگر وزارت امورخارجه آمریکا بخواهد که واقعیت‌های سیاسی را به رسمیت بشناسد باید کاخ سفید را ترغیب به حمایت ازایجاد کردستان مستقل از عراق کند.
«با درنظر گرفتن سیاست ایران به طور خاص، هیچ راه موثری برای این که در عراق دولتی تشکیل شود نیست، نظیر دولتی که در پایان جنگ جهانی اول در عراق تشکیل شد و به نظرمن با سقوط صدام به طرز موثری پایان یافت.»
او گفت که رفراندوم، دستکم از نظر اصولی ، ایده خوبی برای متقاعد کردن مردم به حس قوی است که در میان کردها برای استقلال وجود دارد.
بولتون در این مصاحبه همچنین در مورد خروج نیروهای آمریکایی از سوریه گفت: ما ترامپ را «متقاعد کردیم که ایده خوبی نیست، اما آنچه که سال بعد اتفاق افتاد این بود که اردوغان و ترکیه برای خروج فشار آوردند و اواخر ۲۰۱۹ موفق شدند. این بخشی از مشکلی است که برای متقاعد کردن ترامپ در داشتن یک سیاست منسجم در یک دوره زمانی ثابت وجود دارد»
جان بولتون بین آوریل ۲۰۱۸ تا سپتامبر ۲۰۱۹ مشاور امنیت ملی کاخ سفید بود. در مورد خروج بولتون از کاخ سفید دو روایت وجود دارد، در حالیکه رئیس جمهور آمریکا می‌گویداو را اخراج کرده، بولتون خروجش از کاخ سفید را استعفا توصیف می‌کند.
او به تازگی با انتشار کتابی با نام «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» به شرح خاطرات خود از دوران خدمتش در کاخ سفید پرداخت.
دونالد ترامپ در توئیتر مطالب کتاب را داستان‌های ساختگی و دروغین خواند و بولتون را یک «احمق کسالت‌بار» و «برزخی» که تنها دلش می‌خواست به جنگ برود توصیف کرد.
جان بولتون، از طرفداران حمله نظامی به ایران در دولت ترامپ بود. بولتون حامی گروه مجاهدین خلق ایران نیز بود و در گردهمایی‌های سالانه این گروه نیز شرکت می‌کرد.
در همین رابطه
ترامپ در یکی از سخنرانیهای انتخاباتی‌اش به تولد داعش توسط دولت باراک اوباما اشاره کرد و گفت که داعش با تلاش و کار هیلاری کلینتون بوجود آمد. بعید است که آقای بولتون از این مسئله بی‌خبر باشد! اگر بی‌خبر باشد که تحلیل‌هایش بر روی استدلال غلط پایه ریزی شده‌اند، و اگر عمداً آن را نادیده گرفته، که باز جای سوالات فراوانی باقی است!
طالبان افغانستان هم ساخته دست آمریکا بود برای ساختن سدی در مقابله با شوروی.
امروز طالبان از روسیه پول میگیرد تا سرباز آمریکایی بکشد (مطابق ادعاهای خودشان)، و داعش و طالبان از جمهوری اسلامی حمایت مالی تسلیحاتی می‌گیرند!
اگر آمریکا داعش را بوجود آورد، چه دلیلی داشت که با نیروهای تحت حمایت جمهوری اسلامی همسویی شود برای از بین بردن داعش؟ چرا تحلیلهای فرماندهان آمریکایی در عراق به ماندگاری دهها ساله داعش مبنا قرار داده شده بود؟ چرا بعد از اینکه روسیه وارد معرکه شد، آمریکا تصمیم گرفت تا ائتلاف تشکیل دهد و خلاف گفته های قبلی چند ماهه شر داعش را کم کردند؟ چه نیروهایی هزاران بازمانده داعش را از سوریه به افغانستان بردند؟
این سوالات همگی جواب دارند. و پاسخ بدانها دلیل قاطعی است بر اینکه تمامی این سیاستمداران در هر جای دنیا (چه آمریکا باشد چه ایران یا هر جای دیگر) با دروغ شروع می کنند و با دروغ کلام را به پایان می رسانند.
امروزه ما به خبرنگارانی نیاز داریم تا این سیاستمداران را با سوالات درست و حساب شده به چالش بکشند، مردم دیگر با این مصاحبه‌های آبکی قانع نمی شوند.
مرادبیک / 07 August 2020
تیترنویسی به سبک رادیوزمانه: «تجزیه عراق» به جای «استقلال کردستان»!!! دم خروس بی طرفی تان از زیر عبایتان بیرون زده!!
کارو / 08 August 2020
داعش زاییده شرایط منطقه بود. از یک سو شیعیان قدرت‌یافته در عراق و از سوی دیگر شیعیان لبنانی، علو یها و ایرانیان ‘مدافع حرم’ همگی به کشتار و سرکوب عربهای سنی در عراق و سوریه پرداختند. این شرایط عربهای سنی را به دامان داعش و سایر گروههای افراطی کشاند. در کنار اینها نقش ویرانگر و فوق ارتجاعی ترکها است. ترکیه در پیدایش، عضوگیری، لجستیک، اقتصاد و تأمین تسلیحات داعش و سایر تروریستهای افراطی نقش اصلی را داشته و دارد. هدف عمده این اقدامات ترکیه قبل از هرچیز نابودی کیان کوردی در شمال عراق و شمال سوریه بوده است. حتی ترکها، بیشرمی را تا بدانجا رسانده اند که برای اهداف امپریالیستی خود ١٧،٠٠٠ تروریست سوری را به لیبی منتقل کرده اند.
بطور مشابه میتوان بیش از اینها در مورد نقش امپریالیستی و دهشتبار ایران نیز نوشت….
تصور اینکه مشکلات خاورمیانه صرفا بواسطه آمریکا و روسیه و امثالهم ایجاد میشود،یک فریبکاریست. حافظان ژئوپلتیک معیوب خاورمیانه قبل از همه و بیش از همه مسئول این شرایط رقت بار خاورمیانه اند، اعم از ترکهای آتاتورکیست یا اردوغانیست و یا ایرانیهای شیعه-فارسیست و یا عربهای افراطی شیعه یا سنی.
سیاوش / 08 August 2020
آقای سیاوش تشکر از شما!
شما نوشتار مرا تا حدی تکمیل کردید. اما عامل اولیه و پلان ایجاد داعش، با توجه به صحبتهای رئیس جمهوری فعلی آمریکا، دولت قبلی آمریکا بود. قطعاً نباید فراموش کرد که اینگونه پلانها مطابق با شرایط منطقه و نیازها، طراحی می‌شوند. کمک به داعش برای بقاء و قدرت گرفتن و دوام در مرحله بعدی است، که خارج از بحث مصاحبه با بولتون بود.
آقای بولتون باید ابتدا بپذیرد که دولت قبلی آمریکا، مطابق گفته های آقای ترامپ، بوجود آورند داعش بوده، سپس توضیح دهند چرا بعداً آمریکا با نیروهای منطقه (که جمهوری اسلامی یکی از آنها بوده) همسویی کرده برای از بین بردن نیرویی که خود بوجود آورده است!
فراموش نمی کنیم که یکی از فرماندهان آمریکایی در مصاحبه های خود گفت که داعش تا 30 سال دیگر هم از بین نخواهد رفت چون 30 هزار جنگجو دارد!
چه شد که بعداً نظرشان عوض شد و داعش را در عرض چند ماه از بین بردند؟
چرا این تصمیم را داشتند که داعش برای 30 سال در عراق و سوریه بماند؟
آیا اینها فقط برای جلوگیری از هلال شیعی بود؟
هلال شیعی هم که دست پخت خودشان است!
ما در عراق و سوریه کم جنایت از داعش ندیدیم، نمی توانیم به سادگی از کنار بوجود آورندگان داعش، این سیاستمداران خوش آب و رنگ، بگذریم و هر روز صبح از خواب بیدار شوند برایمان طرح و نقشه ای بریزند!
همانطور که در بالا نوشتم باید خبرنگاران خبره‌ای این افراد را با سوالات پی در پی خود آچمز کنند. تا به خود اجازه ندهند با صحبتهای قشنگ مردم را گول بزنند.
هنوز زنان و کودکان بسیاری هستند که خانواده های آنها بدنبالشان می گردند. دنیا در مقابل اینهمه ظلم و جنایت داعش چه کرد؟
ترکیه به فکر نفت دزدی داعش و تسلط بر کُردهای سوریه بود. جمهوری اسلامی به فکر نجات اسد بود. روسیه به فکر بنادر سوریه و تسلط بر آنها بود. آمریکا به نحو دیگری در فکر سود خود بود. کشورهای عربی هم هر یک به فکر منافع خود بودند. این زنان و کودکان و انسانهای بی دفاع بودند که هیزم آتش داعش شدند.
ذهن پرسشگر مردم دنیا باید جلو تولید داعش و طالبانی دیگر را بگیرد. این ذهن پرسشگر باید بوجود بیاید. اگر نباشد، این سیاستمداران به خود اجازه می دهند هر آنچه که می خواهند انجام دهند و پاسخگوی عملکرد خود باشند.
آقای اوباما باید روزی به این سوال در برابر خبرنگاران پاسخ دهد و از ادعای ترامپ از خود دفاع کند. چون داعش زخمهای فراوانی ایجاد کرده که به این زودی بهبود پذیر نیستند. البته رهبران دیگری هم هستند، همچون اردوغان، که باید پاسخگوی کمکهای خود به داعش باشند. اما در حال حاضر ترکیه به سمت دیکتاتوری به پیش می رود، ولی دستکم در آمریکا این پرسشها تبعاتی برای خبرنگاران ندارد.
مرادبیک / 08 August 2020
“ژئوپلتیکمعیوب خاورمیانه” صد سال پیش به دست انگلیس و فرانسه و در توافق آنها در تقسیم غرب آسیا به وجود آمده است.
دیگر ژئوپلتیک های معیوب در چهار گوشه های دیگر جهان (از اروپا و آمریکای شمالی, تا آفریقا و آسیا) نیز چندان دست کمی از غرب آسیا ندارند.
امروز مقالی متفکرانه به قلم آقای علیرضا مناف‌زاده با عنوان: “ما” تافتۀ جدابافته‌‌ایم؛ هویت و تبعیض, در این سایت به اشتراک گزارده شده است, که قرائت آن به تمامی خوانندگان محترم توصیه می شود.
بحران دولت-ملت ها در تمامی کرهء زمین به اوج خویش رسیده است و از بحران های محیط زیست, تا سیاسی, تا اقتصادی زندگانی به شیوه های گذشته را غیر ممکن کرده است.
“چشمها را باید شست, جور دیگر باید دید!”
دخو / 08 August 2020
یک عنصر شدید مسخره گی و بی ربط بودن در تمامی این مباحث وجود دارد و آن بی تفاوتی به بحرانِ (به احتمال زیاد غیر قابل ترمیم) محیط زیست است.
تمامی تحقیقات حاکی از آن است که فقط با بالا رفتن سه درجه سلسیوس نظم و انسجام تمامی زیست محیطی در کرهء زمین بهم خورده و از بین می رود.
صد سال پیش در غرب آسیا, به اصطلاح “خاور میانه” (یکی دیگر از اختراعات زبانی مستعمره چیان اروپایی), نه عراقی بود, نه سوریه, نه لبنان, نه اسرائیل, نه اردن,…و تمامی این “کشورها” پس از توافق مابین انگلیس و فرانسه یک شبه روی نقشهء غرب آسیا ظهور پیدا کردند و “خاور میانهء مدرن” ایجاد شد.
اگر موضوع گفتمان ها ما نیز ادامهء این “بحث” های سخرهء کی کی بود؟ من نبودم دسم بود تقصیر آستینم بود باشد, مطمئن باشید صد سال دیگر نه “خاور میانه” ای و نه جهانی جود خواهد داشت, که ببینیم آیا اتهامات یک رئیس جمهور دلقکِ فاحشه بازِ به غایت بی صلاحیت در تمامی امور (به جز دروغ گویی و حقه بازی) صحیح است یا نه؟
———————————
در ذیل معرفی کتابی از نشریهء “بررسی کتاب نیویورک”, که به بحران جهانی زیست محیطی میپردازد:
130Degrees
Our Final Warning: Six Degrees of Climate Emergency
by Mark Lynas
London: 4th Estate, 372 pp., $27.99
That’s a paragraph worth reading again. It’s an aggressive reading of the available science (research published in early July estimates we could cross the 1.5-degree threshold by 2025), but it’s not outlandish. And it implies an unimaginable future. Two degrees will not be twice as bad as one, or three degrees three times as bad. The damage is certain to increase exponentially, not linearly, because the Earth will move past grave tipping points as we slide up this thermometer.
At two degrees’ elevated temperature, “scientists are now confident” that we will see an Arctic Ocean free of ice in the summer—when already the loss of ice in the North has dramatically altered weather systems, apparently weakening the jet stream and stalling weather patterns in North America and elsewhere. A two-degree rise in temperature could see 40 percent of the permafrost region melt away, which in turn would release massive amounts of methane and carbon, which would whisk us nearer to three degrees. But we’re getting ahead of the story. Two degrees likely also initiates the “irreversible loss of the West Antarctic ice sheet.” Even modest estimates of the resulting sea-level rise project that 79 million people will be displaced, and protecting vulnerable cities and towns just along the Eastern Seaboard of the US behind dikes and walls will cost as much as $1 million per person. “I suspect no one will want to pay for sea walls at such vast expense, and the most vulnerable (and the poorest) communities will simply be abandoned,” Lynas writes.
Researchers once hoped that modest warming of two degrees might actually slightly increase food production, but “now these rosy expectations look dangerously naïve.” He cites recent studies predicting that two degrees will reduce “global food availability” by about 99 calories a day—again, obviously, the pain will not be equally or fairly shared. Cities will grow steadily hotter: current warming means everyone in the Northern Hemisphere is effectively moving southward at about 12.5 miles a year. That’s half a millimeter a second, which is actually easy to see with the naked eye: “a slow-moving giant conveyor belt” transporting us “deeper and deeper towards the sub-tropics at the same speed as the second hand on a small wristwatch.”
دخو / 09 August 2020