افراد ناشناس ماریا کولسنیکووا رهبر اعتراضات بلاروس را در مرکز مینسک ربودند.

ماریا کولسنیکووا، یکی از سه رهبر اصلی اعتراضات بلاروس. پیش‌زمینه: معترضان در مینسک (کولاژ: زمانه)

خبرگزاری الجزیره به نقل از بنیاد رسانه‌ای Tut.by و به نقل از اشخاصی که شاهد این آدرم‌ربایی بودند این خبر را اعلام کرد. بر همین اساس صبح دوشنبه ۷ سپتامبر/۱۷ شهریور، فقط چند ساعت بعد از آنکه نیروهای امنیتی ۶۳۳ نفر از معترضان را بازداشت کردند، ماریا کولسنیکووا ربوده شد.

به گزارش خبرگزاری اینترفاکس روسیه، پلیس اعلام کرده که کولسنیکووا بازداشت نشده است.

ماریا کولسنیکووا یکی از سه رهبر اپوزیسیون بلاروس است که قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آن کشور در تاریخ ۹ اوت/ ۱۸ مرداد با هدف برکناری الکساندر لوکاشنکو با هم متحد شده بودند.

یکشنبه گذشته برای چهارمین هفته پیاپی ده‌ها هزار نفر از معترضان به نتایج انتخابات بحث‌برانگیز ریاست جمهوری  بلاروس تجمعات اعتراضی برگزار کردند. از الکساندر لوکاشنکو به عنوان «آخرین دیکتاتور» اروپا نیز یاد می‌شود. این تجمعات پرشمارترین و پایدارترین اعتراضات در دوران ریاست جمهوری لوکاشنکوست. جنبش دموکراسی‌خواهانه بلاروس با صدور فراخوانی اعلام کرده است که بعد از ۲۶ سال دوران ریاست جمهوری لوکاشنکو به سر آمده است.

ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا هم‌‌صدا با رهبران جنبش دموکراسی‌خواهانه بلاروس نتایج انتخابات بحث‌برانگیز ریاست جمهوری در آن کشور را به رسمیت نمی‌شناسند و خواهان گفت‌وگوی لوکاشنکو با اپوزیسیون شده‌اند.

ایجاد ارعاب و وحشت برای توقف روند اعتراضات

پیش از این سوتلانا تیخانوفسکایا، رهبر اپوزیسیون بلاروس و رقیب الکساندر لوکاشنکو به لیتوانی گریخته بود. ورونیکا سپکالو، یکی دیگر از رهبران جنبش دموکراسی‌خواهانه به لهستان پناه برده است. به این ترتیب از این سه تن فقط ماریا کولسنیکووا در بلاروس مانده بود و رهبری اعتراضات را به عهده داشت. سپکالو که در حال حاضر در لهستان اقامت دارد در گفت‌وگوی تلفنی با الجزیره گفت:

«امیدوارم به زودی کولسنیکووا را آزاد کنند. ما واقعاً نگران او هستیم.»

سپکالو در ادامه یادآوری کرد که چهره‌ها و رهبران جنبش دموکراسی‌خواهانه در حال حاضر در بلاروس امنیت ندارند و یکی بعد از دیگری بازداشت و زندانی می‌شوند. به گفته او حکومت لوکاشنکو در پی آن است که شورای هماهنگی جنبش دموکراسی‌خواهانه بلاروس را متلاشی کند و با ایجاد ارعاب و وحشت مانع از تداوم اعتراضات شود.

تظاهرات اعتراضی در بلاروس تا پیش از سال ۲۰۱۰ بر محور ملی‌گرایی و استقلال از روسیه شکل می‌گرفت، اما بعد از وقایع «انقلاب میدان» اوکراین در سال ۲۰۱۴، اعتراضات پراکنده در بلاروس تحت شعاع غرب‌گرایی و خواست الحاق به «اروپای آزاد»‌ قرار گرفت. از زمان اعتراضات ۲۰۱۷ اما خواست رفاه اجتماعی بر خواسته‌های دیگر غلبه پیدا کرده است.

بر اساس آمار بانک مرکزی بلاروس که دوشنبه همزمان با این تحولات منتشر شد، ذخایر ارزی این کشور به یک ششم که معادل یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار است کاهش یافته است.

کولسنیکووا هفته گذشته اعلام کرده بود که قصد دارد حزب تازه‌ای تأسیس کند.

بیشتر بخوانید: