منطقه تیمره یکی از زیست‌گاه‌های کهن ایران، در استان‌های مرکزی و اصفهان واقع شده است.
سنگ‌نگاره‌های تیمره از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و سیر زندگی را در این منطقه به نمایش می‌گذارد.
این میراث کهن در سال ۱۳۸۹ ثبت ملی شد اما با این وجود مراقبت ویژه‌ای از آن نمی‌شود.
ادارات منابع طبیعی، صنعت – معدن و تجارت گلپایگان و خمین در این سال‌ها، با صدور مجوزهای چرای دام و معدن به تخریب این منطقه دامن زده‌اند.
به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی گلپایگان، «در حال حاضر معادن یک تهدید و تخریب جدی برای این محدوده به حساب می‌آید. معدن‌داران برای دستیابی به منابع سیلیس (عنصر مورد نیاز برای تولید شیشه) بوم‌های سیاه رنگ حاوی نقش‌های باستانی را تخریب و به نخاله تبدیل می‌کنند.»
در این سنگ‌نگاره‌ها سیر تکاملی خط، مانند: خط سطری، هندسی، پهلوی، عربی، فارسی و عبری دیده می‌شود.
