پس از پایان نبرد میان جنگ‌جویان طالبان با مولوی مهدی، فرمانده ناراضی این گروه در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل، مردان طالب می‌خواهند دختران جوان این منطقه را تصاحب کنند.
به گزارش روزنامه «۸صبح»، ساکنان این منطقه می‌گویند که هم‌زمان با پایان این نبرد، نگون‌بختی آنها آغاز شده است. به گفته ساکنان، نیروهای طالبان «در کنار تحقیر باشند‌گان محل، به زنان و دختران جوان این ولسوالی نیز چشم دوخته‌اند.»
با آغاز لشکرکشی طالبان برای بازداشت مولوی مهدی در ولایت سرپل، هزاران تن از اهالی ولسوالی بلخاب، وادار به ترک خانه‌ها‌یشان شده‌اند. شماری از این خانواده‌ها، با تحمل دشواری زیادی، به شهر مزارشریف آواره شده‌اند.
یکی از زنان به گزارشگر روزنامه «۸صبح» گفته در کنار ظلم، شکنجه، تحقیر و توهین مردم محل، جنگ‌جویان طالب به زنان و دختران جوان بلخاب چشم دوخته‌اند. زنان دیگر نیز گفته‌اند که بسیاری از زنان این ولسوالی از بیم «بی‌عزتی» آواره شده‌اند.
به گفته یکی از زنان جوان، در ولسوالی ترخوج، نیروهای طالبان دست به قتل ساکنان زده‌اند. او می‌گوید:
«شنیدیم که یکی از آشنایان ما، یک پیرمرد با دو نواسه خود بدون گناه آن‌جا کشته شدند. از یک خانواده، هشت نفر کشته شدند. این را یقین داریم. در ولسوالی حرف‌های دیگری هم زده شده که من شرمم می‌آید بگویم. اصلا این حرف را نمی‌توانم به زبان بیاورم. این گپ‌ها خیلی از چوکات بیرون است. من چه قسم این گپ‌ها را به شما بزنم؟ مردم را تهدید کردند که چنین چیزی… یکی از… خدایا نی، نی، چه بگویم؟ من چنین گپی زده نمی‌توانم. گفتم که این گپ‌ها از چوکات بیرون است.»
به نوشته «۸صبح» زن کهن‌سالی از ساکنان ولسوالی که در میان این آواره‌ها نشسته بوده در حالی که اشک از چشمانش جاری بوده گفته:
«جوانان ما را بردند، بندی کردند، لت‌وکوب کردند. بعد به آنها گفتند که در قریه‌های‌تان باید از هر ۱۰ زن جوان یکی را به مجاهدین که در بلخاب به جنگ آمده‌اند، بیاورید. آه خدایا این چه روزی است که سر ما آمده است؟»
زن جوان هم در ادامه صحبت‌هایش گفته:
«بیشتر که ما آواره شدیم و آمدیم، زیادترخانواده‌ها همی خانم‌ها و دخترها را روان کردند. زیاد مردهای‌شان به همان منطقه مانده و خانم‌ها را که در معرض خطر بودند، روان کردند. همین حالا که خودم همراه چهار اولادم آمدم، شوهرم هنوز در بلخاب است و من نگرانش هستم. دیگر قریه‌ای که مولوی مهدی از همان قریه است، در آن‌جا هم قتل صورت گرفته و خیلی هم وحشتناک. ما هم از وحشت همین که در طول تاریخ طالبان نشان داده‌اند، به همین خاطر سر این‌ها باور نتوانستیم و نیمه‌شب از خانه راه افتادیم و آمدیم. مردم مال‌دار هستند، تمام گاو شیری و گوسفندان خود را رها کرده و فقط جان خود را کشیده‌اند. وقتی به کوه رفتیم، با طفل‌های ما در یک هفته با سه دانه نان خشک گذاره کردیم. نانی به خوردن نداشتیم. آب نبود. در جریان بالا شدن به کوه بسیار مشکلات بود. حتی یک خانم طفل خود را سقط کرد و یک زن دیگر که بچه‌اش در پشتش بود و خودش هم حامله بود، از کوه افتاد پایین. همین‌طور یکی دیگر هم طفلش به دنیا آمد و مرد. در همان کوه دفن کردند.»
از زمانی که گروه تروریستی طالبان افغانستان را تسخیر کردند و قدرت را در دست گرفتند، به نام اسلام، زنان و دختران را یک به یک از تمام حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و سیاسی حذف کرده‌‌‌اند. با وجود این، مجاهدان طالب تصاحب زنان جوان و تجاوز به آنها را حق خود می‌دانند. این میزان خشونت و بربریت آنها در قبال زنان، فساد و ریاکاری این مردان بنیادگرا را افشا می‌کند.