بنا به گزارش هرانا، وب‌سایت خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، تعدادی زیادی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ (فشافویه) یک‌شنبه دوم مرداد به زندان اوین منتقل شدند. هنوز از علت این اقدام اطلاعی در دست نیست.
این دومین انتقال گروهی زندانیان سیاسی از زندان‌های مختلف به زندان اوین است. چهارشنبه ۲۹ تیرماه نیز زمانه از طریق منابع آگاه دریافت که زندانیان سیاسی زن محبوس در بند هشت زندان قرچک ورامین، بدون اطلاع قبلی به زندان اوین منتقل شدند.
یک منبع آگاه در خصوص انتقال زندانیان سیاسی از تهران بزرگ (فشافویه) به زندان اوین به خبرگزاری هرانا گفته است:
«امروز بیش از ۴۰ تن از زندانیان سیاسی زندان تهران بزرگ بدون اعلام قبلی و به یک‌باره به زندان اوین منتقل شدند. آنها در پروسه انتقال مشمول محدودیت‌هایی از قبیل برقراری تماس تلفنی با خارج زندان شدند؛ امری که بی‌خبری از وضعیت آنها را تا به این لحظه در پی داشته است.»
جزئیات بیشتر این انتقال از جمله دلایل جابه‌جایی، تعداد دقیق و هم‌چنین هویت زندانیان منتقل شده هنوز مشخص نیست.
در جریان این انتقال‌ها الگویی مشابهی به کار رفته است. هم زندانیان و هم خانواده‌های آنها از قبل در جریان این انتقال‌ها قرار نگرفتند و برای مدتی تماس زندانیان با خانواده‌هایشان قطع شده که این باعت ایجاد نگرانی از وضعیت و سرنوشت آنها شده بود.
به گفته آتنا دائمی به زمانه، هنگام انتقال زندانیان سیاسی زن زندان قرچک تلفن‌های زندان اوین نیز برای مدتی قطع شده بود و پس وصل دوباره، زندانیان خبر داده بودند که حشمت‌الله حیات‌الغیب، رئیس سازمان زندان‌ها به اوین مراجعه کرده و تغییراتی را در یکی از اتاق‌ها که همیشه زندانیان زن کُرد را آنجا نگهداری می‌شدند، ایجاد کرده است. بنا به دستور مدیرکل زندان‌های استان تهران سالن دو برای ورود زندانیان تازه وارد آماده شده بود.
انتقال ناگهانی زندانیان عمدتا سیاسی در سال‌های گذشته به روشی سیستماتیک برای تحت فشار گذاشتن آنها و خانواده‌هایشان تبدیل شده است و ضابطین قضایی از تبعید زندانیان و یا تهدید به تبعید و انتقال به عنوان اهرمی برای شکنجه و آزار آنها و یا رسیدن به مقاصد خود استفاده می‌کنند.