علی محمد کریمی به نوشته‌ی سایت حقوق بشری هه‌نگاو، همانند محمد کریمی با قرارداد موقت در پتروشیمی ایلام کار می‌کرد و چند ماه پیش از کار اخراج شده بود. هر دوی این کارگران متاهل و اهل چوار بودند.
عدم امنیت شغلی کارگران شاغل به اعتراض‌های مکرر کارگران، بیکاران و مردم منطقه منجر شده است. اردیبهشت ۹۷ به تعطیلی کامل پتروشیمی منجر شده است.
اعتصاب کارگران و اعتراض بیکاران پتروشیمی چوار را تعطیل کرد
چوار و سایر شهرهای استان ایلام در زمره مناطق محروم ایران هستند با بیکاری بالا و حداقل امکانات اجتماعی. جوانان بیکار چوار و مناطق اطراف امیدوار بودند تاسیس پتروشیمی در چوار به کاهش بیکاری و فقر در این منطقه منجر شود. اما مدیران این مجموعه بخش اندکی از جوانان بیکار منطقه را (به عنوان نیروی کار ساده) از طریق شرکت‌های پیمانکاری با قراردادهای موقت و دستمزد ناچیز به کار گرفتند. آن‌ها با بهره گیری از ارتش ذخیره بیکاران در این منطقه هر سال گروهی از کارگران با سابقه را اخراج و کارگران جدیدی را به کار می‌گرفتند.
۸ اردیبهشت ۹۷، اعتصاب ۵ روزه کارگران در اعتراض به عدم امنیت شغلی و عدم استفاده از جوانان تحصیل کرده این منطقه در پتروشیمی، به تعطیلی کامل پتروشیمی منجر شد. کارگران از ورود مدیران به شرکت جلوگیری کردند. خواست کارگران اعتصابی و جوانان بیکار جلوگیری از استخدام‌های متعدد فامیلی و غیر بومی بود.
خبرگزاری تابناک، همزمان با تعطیلی پتروشیمی ایلام نوشت معترضان به «استخدام‌های بی ضابطه در این مجمتع» معترضند اما مسئولان استان هیچ اقدامی انجان نداده‌اند. تابناک نوشت:
«این که چرا پس از پنج روز ازدحام مردم وممانعت از تردد کارکنان پتروشیمی، هیچ کاری از سوی مسئولین استان خصوصا استاندار ومعاون اقتصادی ایشان در حل وفصل این مساله صورت نپذیرفت مساله دیگریست که باید بیشتر مورد واکاوی قرار گیرد، مساله‌ای که رفت ورفت تا به گره‌ای کور تبدیل و اینک باز کردن آن را به دندان محول نمایند.»
اردیبهشت ۹۷، اعتصاب ۵ روزه کارگران پتروشیمی منجر به تعطیلی این شرکت شد اردیبهشت ۹۷، اعتصاب ۵ روزه کارگران پتروشیمی منجر به تعطیلی این شرکت شد.
اسفند ۹۹ پتروشیمی گروهی از کارگران را که ۷ سال سابقه کار داشتند، اخراج کرد. کارگران بیکار شده پس ااز روزها تجمع مقابل پتروشیمی، روز اول فروردین مقابل ساختمان استانداری ایلام سفره خالی پهن کردند و خواستار رسیدگی مسئولان استان به وضعیت خود شدند.
مدیران شرکت تلاش کردند با ایجاد وحشت مانع انتشار خبرهای اعتصاب و تجمع کارگران شوند. آن‌ها به دلیل انتشار تصویری از فیش حقوقی یکی از کارکنان پتروشیمی ایلام، ایرج مقدم، خبرنگار ایلامی و مدیر مسئول سایت خبری «هزار پیشه» را به دادگاه کشاندند. این خبرنگار بهمن ۱۴۰۰ با حکم دادگاه چوار دستگیر و روانه زندان شد.
اما اعتراض کارگران ادامه یافت. ۱۷ فروردین ۱۴۰۱ کارگران پیمانی پتروشیمی چوار در سومین روز اعتصاب خود مقابل استانداری ایلام تجمع کرده و خواستار حذف پیمانکار، عقد قرارداد مستقیم با پتروشیمی و امنیت شغلی شدند.
این کارگران متخصص که تعدادشان حدود ۶۰۰ نفر بودند در شرایط سخت و در سه شیفت به صورت روزمزد کار می‌کنند اما دستمزد کارگر ساده را به آنان پرداخت می‌شود. کارگران گفتند: «قرار بود حدود ۳۰۰ نفر از کسانی که سال ۹۹ بیمه داشتند و تا آخر پروژه و تا مرحله راه‌اندازی در شرکت بودند، جذب شوند اما بعد از مرحله راه‌اندازی این وعده را فراموش کردند.»
خودکشی دو کارگر اخراجی پتروشیمی ایلام تنها موارد خودکشی در اثر فقر، بیکاری، و بی توجهی حکومت به مشکلات معیشتی نیست.
در ماه‌های اخیر چندین کارگر در اثر فقر و ناتوانی در حل مشکلات معیشتی به زندگی خود پایان داده‌اند. هفته گذشته یک کارگر قراردادی شرکت آب و فاضلاب در لاهیجان که از کار برکنار شده بود، در اعتراض خودسوزی کرد. به نوشته‌ی روزنامه اعتماد، در فاصله خرداد تا دهم مرداد امسال ۸ کارگر دست به خودکشی زده‌اند.
اما محمد منصوری و علی محمد کریمی کارگران اخراجی پتروشیمی ایلام در زمانی یکشنبه ۱۶ و دوشنبه ۱۷ در حالی به زندگی خود پایان داند که حکومت با صرف هزینه‌های گزاف مراسم مذهبی شیعیان عاشورا و تاسوعا را به کارناوال حمایت از حکومت تبدیل کرده و طرفداران خود را برای قرق فضای عمومی راهی خیابان‌ها کرده است.