سهراب اسدیان (پدر اسدیان) نیمه شب سه شنبه هشتم فروردین دیده از جهان فروبست و روز چهارشنبه نهم فروردین در حالی که تعداد زیادی از یاران و دوستدارانش او را همراهی می‌کردند در گورستان روستای قله رحیم در اطراف خرم آباد به خاک سپرده شد.
فرزندش سیامک اسدیان (رفیق اسکندر) که سال ۱۳۶۰ در درگیری با پاسداران جان باخت در این گورستان آرمیده است. پدر اسدیان آرزو داشت در کنار سیامک به خاک سپرده شود.
سیامک اسدیان در آغاز جوانی به همراه دکتر هوشنگ اعظمی و محمود خرم آبادی به مبارزه سیاسی و فعالیت مخفی روی آورد. ساواک برای یافتن ردی از او بارها پدر اسدیان را دستگیر کرد و آزار داد. پدر مقاومت کرد.
سیامک اسدیان (اسکندر) در آستانه انقلاب ۵۷ به خانه بازگشت اما سه سال بعد زمانی که عضو مرکزیت سازمان چریکهای فدایی خلق اقلیت بود در اوج سرکوب و کشتار مخالفان، در ۱۳مهرماه ۱۳۶۰ درگیری با پاسداران جان باخت. حکومت مراسم چهلم سیامک اسدیان را به فرصتی برای دستگیری تعداد دیگری از مبارزان تبدیل کرد.
پاسداران با محاصره محل، ده‌ها تن از شرکت کنندگان در مراسم چهلم سیامک اسدیان از جمله فرزندان و برادران پدر اسدیان را دستگیر کردند. توکل اسدیان برادر پدر اسدیان از مبارزان فدایی پس از تحمل شکنجه‌های فراوان در آذر ۱۳۶۰ کشته شد. یک ماه بعد نورالله اسدیان برادر دیگر پدر اسدیان که از اعضای سازمان رزمندگان بود در زندان اوین اعدام شد. زهرا بهکیش (اشرف) همسر سیامک اسدیان نیز سال ۱۳۶۲ زیر شکنجه به قتل رسید.
سهراب اسدیان تا مدتها از محل دفن برادرش نورالله بی اطلاع بود. او پس از جستجوی فراوان توانست محل دفن نورالله را در گورستان خاوران بیابد.