مری آپیک از هنرمندان پیشرویی بود که در سال‌های قبل از انقلاب وارد عرصه‌های هنری شدند و به سرعت پیشرفت کردند اما این پیشرفت ناگهان با وقوع انقلاب بهمن ۵۷ ناتمام ماند.

مری آپیک در سال ۱۳۳۳ خورشیدی (۱۹۵۴ میلادی) در یک خانواده ارمنی‌تبار در تهران به دنیا آمد. مادرش آپیک یوسفیان هنرپیشه قدیمی سینما، تئاتر و تلویزیون است. او در گفت‌وگو با زمانه می‌گوید از نسل دوم یک خانواده هنرمند است.

آپیک در مدرسه فرانسوی‌ها رقص باله و نوازندگی پیانو را فراگرفت، در نوجوانی عضو گروه باله ملی ایران شد. در شانزده سالگی به دعوت مسعود کیمیایی در فیلم داش آکل در نقش مرجان به ایفای نقش پرداخت. با بازی در فیلم‌های «اسرار گنج دره جنی» ساخته ابراهیم گلستان، «بن‌بست» ساخته پرویز صیاد و مجموعه‌های تلویزیونی «اختاپوس» و «کاف‌شو» ساخته پرویز صیاد به‌عنوان یکی از استعدادهای توانای بازیگری زن ایران خود را شناساند که این روند با انقلاب متوقف شد.

مری آپیک در گفت‌وگو با زمانه برخی از پیامدهای انقلاب در روند هنری‌اش را برمی‌شمرد. روایت او روایت بسیاری از هنرمندان تبعیدی‌ست که دشواری‌های تبعید را تاب آوردند و توانستند زندگی هنری خود را در خارج از ایران سامان دهند. این گفت‌وگو را می‌بینید:

Ad placeholder

آپیک در گفت‌وگو با زمانه به نکته مهمی اشاره می‌کند: نبود آگاهی سیاسی در سال‌های قبل از انقلاب که سبب شد – به تعبیر ما – روحانیت بتواند به راحتی دستاوردهای انقلاب را مصادره کند و با این حال مقاومت مدنی ملت ایران در برابر این تهاجم همچنان ادامه دارد.

انیمیشن «گربه» ساخته مری آپیک هم روایتی‌ست از مقاومت در برابر تیرگیِ تسخیرکننده‌ای که می‌خواهد همه جا را بپوشاند.