قوه قضائیه جمهوری اسلامی اواسط مرداد اعلام کرد که زندان گوهردشت را تعطیل و زندانیان آن را منتقل می‌کند. اندکی بعد از آن، مجتبی عبداللهی، استاندار البرز، از آغاز فرآیند تعطیل کردن زندان قزل‌حصار خبر داد.
مهدی اصلانی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی چپ در دهه ۶۰ در پیامی ویدئویی برای زمانه درباره تعطیلی گوهردشت به دست جنایتکارانی می‌گوید که جنایت کشتار دهه ۶۰ را رقم زدند و زندانیان چپ و مجاهد را در تابستان ۶۷ به دار آویختند و آنها را در گور دسته‌جمعی دفن کردند. او می‌گوید که جای‌جای این مکان بوی خون می‌دهد و هدف از تعطیلی آن چیزی جز پاک کردن خاطرات کشته‌شدگان نیست. مهدی اصلانی، بازمانده کشتار ۶۷ در گوهردشت، علیه فراموشی سخن می‌گوید.
زندان گوهردشت که بعدتر به رجاییشهر نام‌اش را تغییر دادند، با موارد متعدد نقض حقوق بشر از جمله کشتار زندانیان مجاهد و چپ‌گرا در تابستان ۱۳۶۷ گره خورده است. با آغاز این کشتارها در ابتدای مردادماه سال ۱۳۶۷ بسیاری از فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی که در زندان گوهردشت (رجاییشهر) زندانی بودند، دوباره محاکمه و بسیاری از آنها اعدام شدند. پس از اعتراضات سراسری دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ در ایران، اتحادیه اروپا و وزارت خزانه‌داری ایالات متحده این زندان و مسئولان آن را تحریم کردند.
قزل‌حصار هم زندان دیگری است که نامش با جنایت‌های دهه‌ی ۶۰ درآمیخته؛ یکی از بزرگترین زندان‌های ایران که حاج داوود رحمانی، شکنجه‌گر بدنام اوایل انقلاب، در آن شکنجه‌ی مخوف قراردادن زندانیان در «تابوت» را انجام می‌داد و «تواب‌سازی» می‌کرد.
